Recensie: De onervarenen van Joke van Leeuwen

Titel: De onervarenen

Auteur: Joke van Leeuwen

Jaar: 2015

Uitgeverij: Querido

Pagina's: 238

Koop dit boek

Odile en haar man Koben worden door hun pachtheer gedwongen hun boerderij te verlaten. Er is weinig hoop en daarom besluiten ze in te gaan op al die advertenties die ze gezien hebben: ze gaan mee de zee over, op naar een vruchtbaar land, waar hen van alles goeds te wachten zou staan.

Deze roman vertelt een relatief onbekend stukje van onze geschiedenis. Hoe Nederlanders en Belgen in het midden van de negentiende eeuw door middel van propaganda naar Midden- en Zuid-Amerika werden gelokt, om daar een nieuwe start te maken. Op dat gebied is het een leerzaam boek - ik wist niet dat dit gebeurde - en het geeft inzicht in hoe men zich toen voelde. Behalve dat, is het plot ook ontzettend relevant, gezien de huidige situatie met bootvluchtelingen. Niet totaal hetzelfde idee, maar net zoals de vluchtelingen van vandaag, waren Odile en Koben overtuigd dat ze alle ellende achter zich zouden laten en hen een mooie toekomst te wachten stond. In De onervarenen blijkt dit slechts een illusie, waarschijnlijk ook niet anders dan bij de vluchtelingen van nu.

Maar deze roman is niet alleen op het gebied van verhaal sterk en indrukwekkend. De simpele maar gevatte schrijfstijl van Joke van Leeuwen houdt je scherp zonder dat het je vertraagt. Het leest vlot, maar dit betekent niet dat je het snel verwerkt of misschien zelfs vergeet. Alle gebeurtenissen, alle gedachtegangen, alles zet je aan het denken. Het plot blijft spannend maar ook de personages blijven boeiend. Ze ontwikkelen constant en hebben vele kanten, waardoor ze realistisch blijven - je zou je zelfs kunnen afvragen of Van Leeuwen misschien bekenden heeft geportretteerd.

Misschien is het wel zo dat mij dit boek zo trok omdat het mij een gevoel van nostalgie gaf. Als kind las ik het boek Als verstekeling naar Canada van Margaret Anderson ontzettend vaak. Een verhaal over twee kinderen die, nadat hun ouders zijn overleden, alle spaargeld zoeken en op een boot stappen naar Canada, in de hoop daar een mooier leven te leiden. Het verhaal van De onervarenen liet me daar erg aan denken.

De Onervarenen is een historische roman over hoop, verlies, verdriet en (on)voorwaardelijke liefde. Een roman die je alles laat voelen wat de verteller voelt, maar waarin je ook begrijpt wanneer haar moeder boos op haar wordt. In tegenstelling tot andere boeken die ik las die genomineerd zijn voor de Libris Literatuurprijs, bleef dit boek bij me wanneer ik het niet las, zette het mij aan het denken over kwesties, maar op hetzelfde moment wilde ik constant verder lezen, weten waar het verhaal zou stranden. Deze roman is zeker een aanrader!